نگرش به بیونیک و رویکردهای آن به معماری

چکیده گرش به بیونیک و رویکردهای آن به معماری به کوشش آروین پیروی حقیقی در طول دوران معماری، طبیعت همواره به عنوان معلم و یک منبع الهام بخش مطرح بوده است. انسان همواره طبیعت را تحسین کرده و تلاش نموده است تا با مطالعه فرآیندهای شکلی و ساختاری طبیعت، از آن الهام بگیرد. بدون شک الهام از طبیعت در ساخت و سازهای انسان، تاریخچه ای دیرینه دارد، چنانچه می توان تاریخچه واقعی آن را با تاریخچه معماری و ساخت و سازهای انسان برابر دانست. همانطور که دموکریتوس (370-460 قبل از میلاد) چنین بیان کرده است: «عنکبوت به ما بافتن را آموخت و پرستو، خانه ساختن را». در طول تاریخ نیز شواهدی وجود دارد که نشان می دهد، انسان همواره از طبیعت در معماری خود الهام گرفته است. ژوزف پاکستون در ساختن قصر کریستال از برگ های نیلوفر آبی الهام گرفته است. تارهای نازک و البته بسیار محکم عنکبوت نیز منبع الهام برای طراحی سقف نمایشگاه مونترال توسط فرای اتو بود. اما با گذشت زمان و پیشرفت علم و افزایش ساخت و سازهای انسان، معماری از طبیعت فاصله گرفت و حتی در برخی موارد عامل مخرب محیط زیست شد. امروزه و در راستای فراگیر شدن مباحثی نظیر بحران انرژی و منابع و حفظ محیط زیست، توجه به طبیعت و بازگشت به آن توجه فوق العاده ای یافته است و انتخاب "بیونیک"، "آی تی" و "نانو" به عنوان سه علم برتر دنیا، اهمیت این موضوع را نشان می دهد. امروزه معماری سعی دارد نه تنها به عنوان عنصری در کنار طبیعت بلکه به عنوان جزئی از طبیعت و زنده بنمایاند که این امر خود گواه بر اهمیت موضوع معماری بیونیک در عصر حاضر است. در این راستا برآنیم تا در این پایان نامه به بررسی نگرش بیونیک و رویکردهای آن در معماری بپردازیم. از این رو در فصل اول به شناخت بیونیک و اهمیت و جایگاه آن می پردازیم و در فصل دوم روش های تحلیلی بیونیک و برخی دستاوردهای آن در علوم مختلف را بررسی می کنیم. همچنین در فصل سوم به شناخت معماری بیونیک و برخی معماران مطرح در این حوزه می پردازیم و فصل های بعدی را به رویکردهای معماری بیونیک اختصاص می دهیم تا در فصل آخر به نتیجه گیری و ارائه پیشنهاداتی در راستای توسعه معماری بیونیک در ایران بپردازیم.